წარწერა შესრულებულია ასომთავრული ანბანით რელიეფურად
[შეწევ]ნითა ქ(რისტ)ჱსითა მ[ე]ფარნ[ავაზ]და აზარუხტ შეხუა[ბ]თ ესე კარი სალოცველად[ჩ(უე)ნ(და)][დ]ა[შჳლთა][ჩ(უე)ნთა]
ნითა ქ ჱსითა მ ფარნ და აზარუხტ შეხუა თ ესე კარი სალოცველად ა
<ab xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<lb n="1" /><w lemma="შეწევნა"><supplied reason="lost">შეწევ</supplied>ნითა</w>
<w lemma="ქრისტე"><expan><abbr><am><g type="chi-rho"></g></am></abbr>ქ<ex>რისტ</ex>ჱსითა</expan></w>
<w lemma="მე">მ<supplied reason="lost">ე</supplied></w>
<persName><forename nymRef="ფარნავაზ">ფარნ<supplied reason="lost">ავაზ</supplied></forename></persName>
<w lemma="და">და</w>
<persName><forename nymRef="აზარუხტ">აზარუხტ</forename></persName>
<w lemma="შებმა">შეხუა<supplied reason="lost">ბ</supplied>თ</w>
<w lemma="ესე">ესე</w>
<w lemma="კარ">კარი </w>
<w lemma="სალოცველ">სალოცველად</w>
<w lemma="ჩუენ"><supplied reason="lost"><expan>ჩ<ex>უე</ex>ნ<ex>და</ex></expan></supplied></w>
<w lemma="და"><supplied reason="lost">დ</supplied>ა</w>
<w lemma="შვილ"> <supplied reason="lost">შჳლთა</supplied></w>
<w lemma="ჩუენი"><expan><supplied reason="lost">ჩ<ex>უე</ex>ნთა</supplied></expan></w></ab>
თარგმანი:
ქრისტეს შეწევნით მე, ფარნავაზმა, და აზარუხტმა შევაბით ეს კარი ჩვენი და ჩვენი შვილების სალოცველად.
კრიტიკული აპარატი:
- ფარნავაზ
ფარნეენ
ფარნ(...)
ფარნევაზ
ფარნევან
ფარსმან
ფარ(სმა)ნ ე(რისთ)ვმ(ა)ნ
ფარნევან
- ჩუენ
სულთა
- შვილ ჩუენი
ჩუენთათჳს
კომენტარები:
ნოდარ შოშიაშვილის ქართული წარწერების კორპუსის მიხედვით #4. წარწერა პირველად გამოსცა მარი ბროსემ 1838 წელს.
წარწერას განკვეთილობის ნიშნები არ ახლავს. სიტყვები ერთმანეთისაგან არ არის დაცილებული.
ქარაგმის ნიშნად ნახმარია პატარა, სწორი, განივი ხაზი (მისი ნაშთი ჩანს მეორე სიტყვაზე).
წარწერა პალეოგრაფიული თვალსაზრისით ფრიად არქაულია: თავშეკრულია Ⴁ და Ⴣ გრაფემები.
ენობრივი თვალსაზრისით საინტერესოა ხანმეტი ზმნური ფორმა: შეხუაბთ (ხ - მესამე ირიბი ობიექტური პირის ნიშანი).
დათარიღების საკითხი: აკაკი შანიძის აზრით, წარწერა VI საუკუნის პირველი ნახევრისაა. ლევან მუსხელიშვილი ფიქრობს, რომ იგი ტაძრის აშენების თანადროულია.